CEL9.

De eerste openbare telefooncellen van Nederland komen in A’dam. In 1896 verschijnt de eerste op het Centraal Station en jaren later komt de eerste cel op straat te staan: het Valeriusplein.

Er komen er meer in het land. Aan het einde van de 20e eeuw staan er 20.000 openbare telefooncellen in Nederland. Ze worden intensief gebruikt en in 2012 verdwijnen ze van het straatbeeld.

Ze worden allemaal vernietigd, op een enkel museumstuk na. In mei 2013 komen de laatste telefooncellen van Nederland te staan in het hart van Bussum, naast het gemeentehuis, aan de gracht. Deze 10 telefooncellen vormen de basis van ‘CEL9’ het kunstproject van Kunstkring Artes Bussum over communicatie.

De gedachte achter het concept.

Doordat de telefooncel uit het straat beeld is verdwenen is, is daarmee ook de analoge tijdperk definitief afgesloten en daarmee het digitale tijdperk aangebroken.

Het getal 9 is een sterk getal omdat het ‘n niet deelbaar getal is en met een middengetal. Daaruit zijn de 9 maatschappelijke thema's bedacht als inspiratie voor de kunstenaars en de interviews naar jong en oud. De tiende telefooncel wordt hiermee de ontmoetingsplek van dagelijkse verhalen. Hiermee is CEL9 in mei 2013 geboren en is te bezichtigen en te beluisteren tot mei 2014.

De verhalen uit de analoge en verstreken tijden ontmoet de digitale verhalen en ontmoetingen van het heden. Kortom; ‘the place to be’.